Meter & peter
Meter - Prof. Dr. Chantal Van Audenhove
Meter worden van Alzheimer Liga Vlaanderen is voor mij een heel bijzondere ervaring. De uitnodiging kwam als een verrassing, maar toch ook weer niet helemaal. Het onderzoek dat me samen met het LUCAS team van de KU Leuven al vele jaren boeit is sterk verbonden met de visie en de thema’s van de Liga en haar leden. Waar het onderzoek van mijn voorgangster, Prof. Van Broeckhoven, over het begrijpen, voorkomen en genezen van de ziekte handelt, focust het LUCAS-team op de kwaliteit van leven van personen met dementie en van hun mantelzorgers. De kwaliteit van de zorg en van de zorgomgeving van mensen met dementie zijn belangrijke thema’s en dit kan nooit los gezien worden van de zorg voor de specifieke noden van de mantelzorgers.
In 2000 werd ik zelf ook mantelzorger toen mijn moeder de ziekte van Alzheimer kreeg. Dankzij een goed georganiseerde thuiszorg kon zij nog vele jaren thuis blijven wonen en haar laatste jaren bracht ze door in Huis Perrekes in Oosterlo. Het waren tien moeilijke jaren, met veel lastige keuzes, pijn en verdriet. Tegelijkertijd waren het ook jaren van grote verbondenheid en veerkracht. Als ik erop terugkijk heeft het me geholpen om beter te begrijpen, om juistere accenten te leggen en het volledige plaatje mee te nemen.
Ik genoot van de aangename sfeer en de spontane vriendelijke verwelkomingen, de krachtige getuigenissen over jongdementie en de gezellige babbels tijdens de bijeenkomst in Mechelen op 23 november 2013. Veel dank aan de Liga en haar bestuur voor de mooie uitnodiging om me samen met jullie krachtig in te zetten voor de kwaliteit van leven van mensen met dementie en hun mantelzorgers.
Peter - Carry Goossens
Waarom ik peter werd van de Alzheimer Liga Vlaanderen na het afscheid van Jan Van Rompaey, heel eenvoudig omdat ik het een symbolische verantwoordelijkheid vind die voor mij van groot belang is.
Acteurs hebben altijd een opdracht. Altijd. Ze kunnen het publiek entertainen, verhalen vertellen, maar het publiek ook doen stilstaan bij maatschappelijke problemen. Dat doen ze al zolang het beroep van acteur bestaat; van bij de Oude Grieken tot op de dag van vandaag.
Net daarom heb ik met volle overtuiging het peterschap van de Alzheimer Liga Vlaanderen aanvaard om onze leefwereld meer bewust te maken van alle vormen van dementie en jongdementie en de mantelzorg errond. Door de evolutie van onze vergrijzing heeft deze thematiek bijzonder veel aandacht nodig.
Het begon voor mij met VERGEET ME NIET, een theatervoorstelling die ik speel over een oudere man die sluipend alzheimer krijgt en zijn kleinzoon, die door omstandigheden de eerste mantelzorger zal worden van zijn grootvader. Het is opvallend hoeveel mensen uit het publiek achteraf tegen mij vertelden dat ze ofwel in hun familie, ofwel in hun vriendenkring met dit probleem geconfronteerd worden. Heel veel mensen.
Ik kan mij volledig vinden in de woorden van mijn voorganger, Jan Van Rompaey, de ex-peter van de Liga, die het volgende zei: “Ik vind dat ik als bekend gezicht het aan mezelf verplicht ben om dit peterschap te aanvaarden. Je hebt als BV rechten, maar ook plichten. M.a.w. de plicht om je bekendheid in dienst te stellen van iets belangrijk, in iets anders dan in eigen glorie.
Ik heb – gelukkig – nog veel werk, dus een volle agenda, maar dit zal mij niet beletten om de Alzheimer Liga Vlaanderen meer dan ten volle te ondersteunen.