Werken aan de toekomst, denken aan jezelf

Voor veel familieleden en mantelzorgers is dit de moeilijkste fase. De verwardheid waar je nu geregeld mee geconfronteerd wordt, is ongebruikelijk en enigszins beangstigend. Er is haast doorlopend toezicht nodig, terwijl de persoon met dementie dat dikwijls niet inziet en dus niet aanvaardt. Daardoor kunnen herhaaldelijk conflicten optreden.

In je binnenste wil je je naaste met dementie doen beantwoorden aan het beeld dat je van hem hebt. Je wil dat jouw ouder/partner/... weer de ouder/partner/… wordt die hij in jouw ogen was. In zekere zin raak je je ouder of partner kwijt. Je ziet steeds meer een ander soort gedrag tevoorschijn komen, een ander soort karakter, kortom, een ander persoon. Het is vooral nu dat je door een rouwproces moet, waar onder andere een stuk opstandigheid in zit vooraleer je tot aanvaarding komt.

Je wordt niet alleen in beslag genomen door het proces van dementie, je komt ook in een totaal andere rol terecht. Stel dat je dochter bent van een ouder met dementie. Nu wordt je ouder als het ware kind van jou. Wat dikwijls gebeurt, is dat je als zoon of dochter de ouder met dementie in huis neemt. Dat weegt op het hele gezin. Stel dat je partner dementie heeft. Je partnerrelatie wordt dan in steeds grotere mate een zorgrelatie. De intimiteit en seksualiteit wijzigen.

Je onderhoudt vaak sociale contacten met mensen die in dezelfde buurt wonen of in dezelfde organisatie actief zijn. Naarmate een naaste dementie krijgt, kunnen die contacten veranderen. Sommige kennissen haken af, omdat ze niet meer weten waarover ze het moeten hebben of omdat ze zich ongemakkelijk voelen. Daarnaast is er weinig tijd voor de mantelzorger om in te gaan op uitnodigingen. Kennissen hebben het daar wel eens moeilijk mee en sommigen verminderen de contacten. De kans vergroot dus dat jij en je naaste met dementie stilaan minder sociale contacten hebben.

De kans bestaat ook dat er nieuwe contacten ontstaan die veel vreugde en steun brengen. Mensen uit je omgeving die goed begrijpen wat je meemaakt, die je een gevoel van verbondenheid geven, waardoor je leven en de fase van zorgen op een andere manier veel zin krijgt. In sommige situaties halen mantelzorgers heel veel energie uit de zorg. Gelukkig maar, want op andere momenten dreigen ze er onderdoor te gaan en dikwijls ervaren mantelzorgers schuldgevoelens.

Het helpt als je weet dat dergelijke conflicten en onprettige gedachten en gevoelens gewoon menselijk en dus heel normaal zijn. Het helpt nog meer als je er met anderen, lotgenoten, over kan praten. Isoleer je dus niet. Praat met familieleden en vrienden, zoek lotgenoten op. Je bent welkom bij de Familiegroepen (Jong)Dementie van Alzheimer Liga Vlaanderen, want het is namelijk van het grootste belang dat jij jezelf in de mate van het mogelijke goed blijft voelen. In de eerste plaats voor jezelf, maar verder voor al wie met jou samenleeft en niet in de laatste plaats voor je naaste met dementie.